الگوی تدریس فراشناختی

امروزه نظریه فراشناخت یکی از رویکردهای غالب در میان انواع نظریه های یادگیری به شمار می آید.در واقع، در نظام های آموزشی وپرورشی کشورهای پیشرفته تلاش می گردد برنامه ریزی درسی و طراحی روش های تدریس و نیز تدوین فعالیت های یادگیری بر پایهنظریه فراشناخت شکل گیرد. سابقه توجه به کاربست نظریه فراشناخت در تدریس ،در ایران نزدیک به یک دهه است که اوج گرفتهاست. لذا شناخت و بررسی آن ضروری به نظر می رسد. مقاله حاضر که به شیوه کیفی توصیفی انجام گرفته است می کوشد ضمن ارائه تعریف مشخصی از نظریه فراشناختی، به بررسی نحوه عملکرد این الگوی تدریس بپردازد و به این سوال پاسخ دهد که آیا الگویتدریس فراشناختی می تواند در یادگیری دانش آموزان اثر بخش باشد؟ نتایج حاصل شده از این پژوهش حاکی از آن است که دانشآموزان با استفاده از راهبردهای فراشناختی در فعالیت های درسی خود به پیشرفت بیشتری دست می یابند و معلمان می توانند از راه آموزش راهبردهای فراشناختی به دانش آموزان خود کمک کنند تا یادگیرندگان موفق تری باشند.