اثرات سطوح مختلف لسیتین تخم مرغ بر مقاومت به تنش کمبود اکسیژن در ماهیان انگشت قد بنی Mesopotamichthys sharpeyi

این مطالعه به منظور بررسی اثر لسیتین تخم مرغ درغذا برمقاومت به تنش کمبود اکسیژن در ماهیان انگشت قد بنی Mesopotamichthys sharpeyi .انجام گرفت، ماهی ها با میانگین وزن اولیه 0/17± 3/1 گرم با غذاهای آزمایشی دارای انرژی و پروتئین یکسان و مقادیر مختلف لسیتین شامل4،2،0و6% در چهار تیمار ازمایشی که هر یک دارای سه تکرار بودندبه مدت 8 هفته در 3 نوبت در روز تاحد سیری تغذیه و مورد آزمایش قرار گرفتند. در پایان آزمایش میزان زنده مانی با اعمال تنش کمبود اکسیژن یا خارج از آب نگه داشتن 10 قطعه ازماهیان در هر تیمار به مدت 12 دقیقه و برگرداندن به آب بدون هواده مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزایش مقدارلسیتین در جیره غذایی باعث افزایش مقاومت ماهیان انگشت قد بنی در مواجه با تنش کمبود اکسیژن شده است. بیشترین میزان شاخص بازماندگی مربوط به تیمارهای حاوی 4و 6 درصد لسیتین و کم ترین میزان این شاخص مربوط به تیمار شاهد و 2درصد لسیتین بود(P<0/05) مطالعه حاضر نشان داد که وجود لسیتین به مقدار 4% به عنوان یک مکمل غذایی در جیره غذایی، دارای اثر مثبت بر مقاومت ماهیان انگشت قد بنی در برابر تنش کمبود اکسیژن بوده است.

کلیدواژه ها:

تنش کمبود اکسیژن ، لسیتین ، ماهی بنی) Mesopotamichthys sharpeyi .)