بررسی جنبه های زیر ساختی معماری پایدار

با توجه به رشد روز افزون تکنولوژی و شهرنشینی هر روز شاهد به وجود آمدن سبک ها و موج های جدیدی در معماری هستیم که بصورت بناها و فرمهای متفاوت و کاملا عجیب خود را مطرح می کنند، اما به راستی سوال اینجاست که کدام اثر معماری را می توان به نوعی اثر ماندنی و پایدار معرفی کرد؟ با کمی مطالعه در می یابیم که خیلی از بناها سنتی ما بطور نسبی معماری پایدار به حساب می آیند چون عواملی مانند فرهنگ و اصالت، اقلیم، مصالح منطقه و روابط عملکردی مناسب در این بناها تاثیر گذار بودند اما این بناها بطور نسبی پایدار می باشند و هیچ بنایی بطور صددرصد پایدار نمی باشد چون نیازهای ما از فضاهای معماری در طول زمان عوض می شود به همین دلیل ما در هر سبکی از معماری می توانیم به نوعی معماری پایدار بصورت نسبی داشته باشیم به شرطی که به شاخص های معماری پایدار نزدیک باشد. در مطالعات به عمل آمده ای این نتیجه حاصل شد که معماری اکوتک و معماری ارگانیک و تا حدودی تفکرات معماری پست مدرن به معماری پایدار نزدیک می باشند و نتایج بدست آمده از این بررسی ها حکایت از آن دارد که با توجه به کمبود انرژی و مشکلات زیست محیطی و رشد شهرنشینی باید در پی خلق آثار معماری پایدار باشیم و معماری پایدار باید در یک شرایط زمانی شامل این موارد باشد: هماهنگی و سازگاری با طبیعت و محیط زیست- حدالاقل آسیب به طبیعت و صرفه جویی در انرژی- تاثیر پذیری از شرایط فرهنگی، محیطی و اقلیمی- پاسخ درست به نیازهای عملکردی - خوانایی و دور از ابهام....

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، سبک ، اقلیمی