ارزیابی عملکرد و اجزای عملکرد دانه عدس در شرایط دیم و کشت انتظاری تحت تاثیر مقادیر مختلف کودهای فسفر و نیتروژن

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف فسفر و نیتروژن بر عملکرد عدس دیم در شرایط کشت بهاره و انتظاری در منطقه کوهین قزوین به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در فصل زراعی 92-1391 به اجرا درآمد. فصل کاشت در 2 سطح (بهاره و انتظاری)در کرت اصلی، کود فسفر در 4 سطح(0،25/0، 50 و75 کیلوگرم درهکتار) و کود نیتروژن در 4 سطح (20،10،0 و 30 کیلوگرم در هکتار) به صورت فاکتوریل در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اثر ساده فصل کاشت، کود فسفر و نیتروژن و اثر متقابل فصل کاشت × فسفر و فصل کاشت × نیتروژن برعملکرد دانه معنی دار بودند.بیشترین عملکرد دانه متعلق به تیمار 25 کیلوگرم در هکتار فسفات در شرایط کشت انتظاری با میانگین 1/844 کیلو گرم در هکتاربود. همچنین نتایج نشان داد که در شرایط کشت انتظاری عملکرد دانه با افزایش میزان نیتروژن تا 20 کیلوگرم درهکتار(1/88 کیلوگرم در هکتار) افزایش معنی داری یافت و با تیمار مصرف 30 کیلوگرم در هکتار در یک گروه آماری قرار گرفت. از طرف دیگر نتایج نشان داد که در شرایط کشت بهاره عملکرد دانه تا تیمار 10 کیلوگرم در هکتار نیتروژن نسبت به تیمار شاهد افزایش نشان داد و پس از آن با افزایش مقدار نیتروژن افزایشی در عملکرد دانه مشاهده نگردید.

کلیدواژه ها:

عدس دیم ، عملکرد دانه ، فسفر ، نیتروژن ، کشت انتظاری