بررسی ارتباط حمایت اجتماعی کارکردی و خطرپذیری در گرایش به جنس مخالف و رفتار جنسی در دانشجویان دانشگاههای شهر گناباد

مسئله روابط جنسی در بین جوانان و نوجوانان یکی از موضوعاتی است که در میان جوامع مختلف به عنوان یک موضوع مهم شناخته و بررسی می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین حمایت اجتماعی کارکردی و خطرپذیری در گرایش به جنس مخالف و رابطه جنسی با جنس مخالف در دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاههای شهر گناباد در سال تحصیلی 91-92 انجام شده است. تحقیق حاضر از نوع مطالعات پیمایشی توصیفی- تحلیلی و در دسته همبستگی است. نمونه آماری شامل 360 نفر (202 دختر و 158 پسر) بوده است که با استفاده از فرمول حجم نمونه کوکران و به صورت تصادفی، به مقیاس حمایت کارکردی نوربک و مقیاس گرایش و رابطه جنسی پرخطر پرسشنامه خطرپذیری نوجوانان ایرانی پاسخ داده اند. پایایی هریک از ابزارها به ترتیب 874/0و 722/0محاسبه گردیده است. داده ها با آزمون تی مستقل، همبستگی و رگرسیون چند متغییره مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج حاصل از این پژوهش نشانگرارتباط معنادار و معکوس بین حمایت اجتماعی کارکردی و خطر پذیری در رفتارهای رابطه و رفتار جنسی است (01/0>p). حمایت کارکردی در دختران بیشتر از پسران و خطرپذیری در پسران بیشتر از دختران مشاهده شد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که از بین ابعاد حمایت کارکردی، بعد حمایت عاطفی نقش مهمی در تبیین خطرپذیری ایفا می کند. با توجه به نتایج بدست آمده از این پژوهش می توان گفت که حمایت کارکردی می تواند احتمال خطرپذیری دانشجویان در روابط جنسی را کاهش داده و لزوم توجه به این موضوع در برناهه ریزی ها و اقدامات پیشگیرانه بایستی مد نظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

حمایت کارکردی ، خطرپذیری ، رفتار جنسی ، دانشجویان