تأثیر به کارگیری الگوی تدریس بدیعه پردازی بر پرورش خلاقیت دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی در درس انشا در عشایر ایذه

پژوهش حاضر با هدف شناسایی اثرات الگوی تدریس بدیعه پردازی بر پرورش خلاقیت دانش آموزان در درس انشا ومقایسه آن با روش سنتی انجام گرفته است. جامعه آماری تحقیق شامل همه ی دانش آموزان دختر و پسر کلاس چهارممدارس عشایری دوره ابتدایی شهر ایذه در سال تحصیلی 94-1393 به تعداد 380 نفر بودند. که در 75 کلاس چهارم ابتدایی به تحصیل مشغول بودند. نمونه آماری شامل 60 نفر از دانش آموزان کلاس چهارم ابتدایی است، که 30 نفر آن هاگروه آزمایش و 30 نفر گروه گواه بوده است و با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارت ازانشا مطرح شده توسط محقق می باشد. روش تحقیق از نوع شبه تجربی است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونt برای گروه های مستقل استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که به کارگیری الگوی تدریس بدیعه پردازی موجب رشد و گسترش خلاقیت دانش آموزان میشود. دانش آموزان که با شیوه بدیعه پردازی آموزش دیده اند، از خلاقیت بالاتری نسبتبه دانش آموزان که به روش سنتی آموزش داده شدند، برخوردارند.

کلیدواژه ها:

روش تدریس بدیعه پردازی ، خلاقیت ، درس انشا