نقش نسبتهای نئوکلاسیک در پیش بینی ورشکستگی

این پژوهش به بررسی اثر ترکیب نسبتهای نئوکلاسیک ریسک نامطلوب و ریسک پایداری با نسبتهای کلاسیک در قدرت تبیین پیش بینی ورشکستگی پرداخته است. نمونه محقق متشکل از 40 شرکت ناموفق و 40 شرکت موفق پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 1384 تا 1391 انتخاب شده است. نمونه به دو گروه تقسیم شده است بدین صورت که 30 تا از شرکت موفق وناموفق برای برآورد مدل و 10 تا از شرکت موفق و ناموفق برای ارزیابی مدل استفاده شده است که در نهایت دقت پیش بینی مدل برای هر دو گروه محاسبه گردیده است. نتایج نشان داد که افزودن نسبتهای نئوکلاسیک باعث افزایش قدرت تبیین مدل ورشکستگی شده است و این مدل قادر به پیش بینی ورشکستگی تا 5 سال قبل از ورشکستگی می باشد.

کلیدواژه ها:

ورشکستگی ، نسبت ریسک نامطلوب ، نسبت پایداری