بهبود عملکرد نشانگرهای لرزهای بافتی GLCM با استفاده ازشیب ساختارها

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 979

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SGSI18_220

تاریخ نمایه سازی: 22 مهر 1394

چکیده مقاله:

یکی از روشهای شناخت ساختارهای زیرسطحی زمین استفاده از روشهای ژئوفیزیکی به خصوص لرزهنگاری بازتابی میباشد. گنبدهای نمکی یکی از ساختارهای زیرسطحی زمینشناسی میباشند که به عنوان یکی از مهمترین تلههای هیدروکربنی و یکی از مهمترین عوارض طبیعی زمینشناسی برای ذخیرهسازی هیدروکربنها به شمار میرود. نشانگرهای لرزهای ابزاری بسیار کارآمد در زمینه تفسیر لرزهای و مشخص کردن هر چه بهتر و آسانتر ویژگیهای زمینشناسی هستند که اطلاعات پنهان در دادههای لرزهای بازتابی را آشکار میسازند. دسته مهمی از نشانگرهای لرزهای که در شناسایی گنبدهای نمکی نیز کاربرد دارند، نشانگرهای بافتی مبتنی بر ماتریس همرویداد سطح خاکستری GLCM میباشند. ماتریس همرویداد سطح خاکستری یک ابزار در پردازش تصویر میباشد که به استخراج خواص بافتی یک تصویر میپردازد. در الگوریتم این روش، مشخصههای بافتی در موقعیت یک پیکسل به کمک پیکسلهای همسایه آن تعیین میشود. در نشانگرهای بافتی مبتنی بر GLCM ، مقطع لرزهای به عنوان یک تصویر در نظر گرفته میشود و مشخصههای بافتی آن استخراج میشود. با توجه به تفاوت بافتی گنبد نمکی با ساختارهای اطراف، این نشانگر میتواند آن را از سایر ساختارهای دربرگیرنده متمایز سازد. در این مقاله، شیب ساختارهای زیرسطحی زمین در محاسبه این نشانگرها لحاظ شده است تا عملکرد این نشانگر بهبود یابد که نتایج به دست آمده از دادههای واقعی نشان دهنده این موضعمیباشد. نتایج نشان میدهد که با بکارگیری شیب ساختارها، مرزهای جانبی گنبد نمکی با دقت بیشتری قابل تعیین میباشند.

نویسندگان

علی صیادی

دانشگاه شاهرود

امین روشندل کاهو

دانشگاه شاهرود

علیرضا احمدی فرد

دانشگاه شاهرود