بررسی رابطه بین پیشرفت تحصیلی دانشآموزان و مهارتهای ارتباطی معلمان مقطع ابتدایی شهرستان ایذه

هدف از این مقاله، بررسی رابطه بین مهارتهای ارتباطی معلمان با پیشرفت تحصیلی دانشآموزان ابتدایی شهر ایذه در سال تحصیلی 49 49 انجام شده است. پژوهش از نوع تحقیقات آمیخته کمی و کیفی و روش همبستگی است. ابزارهای مورد استفاده شامل - پرسشنامه مهارتهای ارتباطی محقق ساخته براساس الگوی کوئیندام و لیری متشکل از 94 سؤال و 6 مؤلفه میباشد. در روش کیفی به مشاهده و ثبت تعاملات بین معلم و دانشآموزان 93 کلاس درس با استفاده از جدول تعامل براون پرداخته شده است. جامعه مورد بررسی شامل دانش آموزان مقطع پنجم ابتدایی است. نمونه مورد بررسی با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقهای نسبی شامل 933 نفر از دانش آموزان و 93 نفر از معلمان شهر ایذه است. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از شاخصهای آماری توصیفی شاملفراوانی، درصد، میانگین و انحرافاستاندارد و آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون و Tمستقل خطی استفاده شده است. نتایج تحلیل دادهها نشان میدهد که بین مهارتهای معلمان با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معنیداری وجود دارد. همچنین بین معلمان زن و مرد از نظر مهارتهای ارتباطی تفاوت معنی داری مشاهده نشده است

کلیدواژه ها:

مهارتهای ارتباطی ، پیشرفت تحصیلی ، معلم ، دانشآموز ، روش همبستگی