مقایسه روش های مختلف برای تنظیم پایدار کننده سیستم قدرت

سیستم قدرت در معرض انواع مختلف اختلالات مانند تغییرات کوچک در بار است که بهره وری ان را تحت تاثیر قرار می دهد و گاهی اوقات منجر به ناپایداری سیستم می شود. این اختلالات باعث نوسانات در فرکانس های پایین می شود و بر میزان توان منتقل شده از طریق خطوط انتقال تاثیر نامطلوب می گذارد و منجر به تنش های خارجی برای شقت مکانیکی می شود. به منظور میراکردن نوسانات با فرکانس پایین، یک راه حل رایج استفاده از پایدارکننده سیستم قدرت (PSS) می باشد. در این مقاله روش های مختلف برای تنظیم پایدارکننده سیستم قدرت پیشنهاد شده است. پارامترهای پایدار کننده سیستم قدرت توسط سه روش، بهینه سازی ازدحام ذرات(PSO) الگوریتم ژنتیک(GA) و بهینه سازی مبتنی بر تدریس یادگیری (TLBO) تنظیم شده اند. نتایج شبیه سازی نشان می دهد عملکرد پایدارکننده سیستم قدرت مبتنی بر تدریس- یادگیری بسیار بهتر از پایدارکننده سیستم قدرت بهینه سازی ازدحام ذرات و پایدار کننده سیستم قدرت مبتنی بر الگوریتم ژنتیک است.

کلیدواژه ها:

پایدارکننده سیستم قدرت ، بهینه سازی مبتنی بر تدریس- یادگیری ، بهینه سازی ازدحام ذرات ، الگوریتم ژنتیک