تاثیر نقش مدیریت دانش در سازمان یادگیرنده

هدف از نگارش این مقاله، طراحی مسیر خلق و حفظ سازمان یادگیرنده از طریق فرایند مدیریت دانش است. فرآیند مدیریتدانش مشتمل بر خلق دانش، مستندسازی دانش، توزیع و نشر دانش، و نهایتاً کاربرد دانش می باشد. در مقاله حاضر، مفروشاست که هر یک از مراحل مدیریت دانش در خلق و حفظ سازمان یادگیرنده نقش مؤثری را ایفا می نمایند. ایده اصلی اینمقاله برآن است که مرحله مستندسازی که به معنای ذخیره سازی، ارزش گذاری، کدگذاری و طبقه بندی دانش و تجربه و بهعبارت بهتر، تبدیل دانش ضمنی به دانش آشکار است، مرحله بسیار مهمی برای هم افزایی سایر مراحل مدیریت دانش، برایایجاد و حفظ سازمان یادگیرنده و در نتیجه، برای بهبود و تعالی عملکردی سازمان باشد.در بحث مدیریت دانش می توانیم بیان کنیم که فعالیت هایی در زمینه ایجاد دانش اعتباربخشی و نمایش و عرضه دانش،اشاعه دانش و فعالیت های بهره گیری از آن تقسیم بندی نمود. سازمان ها به منظور استفاده ار دانش باید به سرعت درفعالیت های مربوط به مدیریت دانش موازنه ایجاد کنند. برخی از سازمان ها بر این باورند که با تمرکز صرف بر افراد فناوری وفنون می توان دانش را مدیریت کرد. تمرکز صرف بر این سه عامل به ادامه قعالیت های رقابتی سازمان ها کمک نمی کند.بلکه تعامل بین این ها است که به شکل مؤثری سازمان را در زمینه مدیریت دانش خود توانمند می سازد. مدیریت دانشسازمانی در جهان دانش مدار امروز رمز کامیابی و پیشگامی است.

کلیدواژه ها:

مدیریت دانش ، سازمان یادگیرنده ، مدل مفهومی ، مستندسازی تجربیات