آسیب شناسی جایگاه گردشگری در اقتصاد ایران

امروزه گردشگری، یکی از بزرگ ترین بخش های اقتصادی در بسیاری از کشورها به شمار می رود.گردشگری برای ایران (که وابستگی شدیدی به درآمدهای نفتی دارد)، می تواند به عنوان راهی برایرهایی از وابستگی به درآمدهای نفتی و خروج از اقتصاد تک محصولی باشد . هدف از پژوهش حاضربررسی اثرات اقتصادی مثبت و منفی در صنعت توریسم (با تأکید بر نقاط آسیب پذیر) و یافتنراهکارهایی جهت رنع مشکلات و موانع جذب گردشگر به کشور می باشد. با توجه به سند چشم انداز20 ساله مبنی بر دستیابی به 2 درصد از درآمد جهانی گردشگری و جذب سالیانه 20 میلیون گردشگر،لزوم شناسایی و از میان برداشتن موانع گردشگری کشور آشکار می شود. بر اساس این مطالعه کمبودزیرساخت های حمل ونقل، ناکافی بودن اطلاع رسانی بین المللی و تبلیغات گردشگری، عدم توجه کافیبه سرمایه گذاری در زمینه های مرتبط با صنعت توریسم که به علت تامین درآمدهای مورد نیاز دولت ازطریق منابع نفت و گاز کشور می باشد از مشکلات اصلی جذب توریست به کشور است. اقداماتی ازقبیل افزایش اطلاع رسانی و تبلیغات از طریق رسانه های ملی و بین المللی، گسترش و بهبودزیرساخت های حمل و نقل، ایجاد امنیت برای گردشگران، فراهم آوردن امکانات رفاهی مناسب برایگردشگران و... از راهکارهای افزایش جذب گردشگر به کشور می باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، ایران ، صادرات نامرئی ، رشداقتصادی ، صنعت توریسم