اثر بخشی رفتار درمانی دیالکتیکی به شیوه گروهی بر تنظیم شناختی هیجان خود تنظیمی هیجان در بیماران مبتلا به ام اس

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی به شیوهی گروهی بر تنظیم شناختی هیجان خود تنظیمی هیجان در بیماران مبتلا به اماس انجام شده است. نمونه این پژوهش 03 نفر از بیماران مبتلا به MS شهرستان چالوس بودند که به شیوه تصادفی ساده )قرعه کشی ( انتخاب شدند.برای جمع آوری داده ها از تستDERSاستفاده شد. پژوهش حاضر از نوع آزمایشی بوده و از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است و اطلاعات بدست آمده از طریق تحلیل کواریانس چند متغیرهMANCOVAمورد تجزیه و تجلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان دادند رفتار درمانی دیالکتیکی به شیوه گروهی بر تنظیم شناختی هیجانی بیماران ام اس تفاوت معناداری وجود داردو همچنین رفتار درمانی دیالکتیکی به شیوهی گروهی بر عدم پذیرش هیجانات در بیماران مبتلا به ام اس تفاوت معناداری وجود دارد و همچنین رفتار درمانی دیالکتیکی به شیوهی گروهی بر دشواریهای دست زدن به رفتار هدفمند تفاوت معناداری وجود دارد و همچنین رفتار درمانی دیالکتیکی به شیوهی گروهی بر دشواریهای کنترل تکانه تفاوت معناداری وجود دارد و همچنین رفتار درمانی دیالکتیکی به شیوهی گروهی بر فقدان آگاهی هیجانی تفاوت معناداری وجود دارد و همچنین رفتار درمانی دیالکتیکی به شیوهی گروهی بر دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم هیجانی تفاوت معناداری وجود دارد و همچنین رفتار درمانی دیالکتیکی به شیوهی گروهی بر فقدان شفافیت هیجانی تفاوت معناداری وجود دارد، در نتیجه مشخص شد که رفتار درمانی دیالکتیکی به شیوه گروهی بر تنظیم شناختی هیجانی بیماران ام اس موثر است و همچنین رفتار درمانی دیالکتیکی به شیوهی گروهی بر عدم پذیرش هیجانات و بر دشواریهای دست زدن به رفتار هدفمند و بر دشواریهای کنترل تکانه و بر فقدان آگاهی هیجانی و بر دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم هیجانی و بر فقدان شفافیت هیجانی موثراست.