شهرتاب آور رویکردی مثبت در کاهش آسیب پذیری شهرهادر مقابل مخاطرات طبیعی و انسان ساخت

شهرها سیستم های به هم پیچیده و به هم وابسته ای هستند که نسبت به تهدیدهای طبیعی ، انسان ساخت و خرابکارانه ،بسیار آسیب پذیرند . حال با این توضیح این سوال مطرح می شود که شهرها در مقابل اینگونه تهدیدها تا چه میزان باید تاب آور باشند ؟ شهرها ، به عنوان سیستم هایی پیچیده ، چگونه می توانند تاب آور باشند ؟ ایجاد ظرفیت لازم برای تاب آوری با در نظر گرفتن انبوه اجزاء ، فرآیند ها و تاثیر گذاری های متقابلی که در چارچوب کالبدی ، منطقی ( قانونی ) و مجازی ( فضای سایبری ) شهر و فراتر ازآن رخ می دهد ، می تواند کار پر تشویش و اضطراب آوری باشد . برنامه ریزی برای تاب آوری در برابر تاثیر عوامل تنش زا در شهرها ، مستلزم ارزیابی و بررسی اجزاء آسیب پذیر شهرها ، درک فرآیندها ، رویه ها و تاثیر گذاری های متقابل سامان دهنده ی این اجزاء و ایجاد ظرفیت پردازش ساختاربندی های متنوع اجزاء و تاثیر گذاری های متقابل آنها با هدف دستیابی به تاب آوری می باشد. با توجه به رویکرد پیشگیرانه تاب آورسازی شهرها انجام این برنامه موجب کاهش چشمگیر خسارات ناشی از مخاطرات طبیعی و انسان ساخت در آینده می شود . این مقاله نگاه عمیق تری بر تاب آوری در شهرها داشته ، نوعی چارچوب مفهومی تاب آوری ارائه نموده و آنها را مورد بحث و تجزیه و تحلیل قرار داده است . چارچوب مورد نظر به عنوان رویکردی کل نگرانه نسبت به طراحی ، برنامه ریزی و مدیریت تاب آوری به واسطه ی ارزیابی محرک های فرهنگی و فرآیندی در شهرها و همچنین عناصر کالبدی آنها ، عمل می نماید. در این پژوهش با توجه به ماهیت آن که از نوع پژوهش تحلیلی - توصیفی است از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی استفاده شده است

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، سوانح طبیعی ، جوامع تاب آور ، عوامل تنش زا ، تاب آوری شهری