ایجاد فضاهای شهری دوستانه با تاکید بر نیاز کودکان

محیط های شهری، فضای زندگی روزمره برای همه شهروندان است و لذا باید توانایی پذیرش کلیه افراد و گروه های سنی و اجتماعی و همچنین تأمین نیازها و خدمات رفاهی مربوط به آنها را داشته باشد. در این میان کودکان به عنوان آسیب پذیرترین اعضای جامعه نیازمند مراقبت و حساسیت بیشتری هستند.کودک امروزی به دلیل معماری خاص شهری و در کنار آن تربیت های خاص، کمترین میزان تعامل و برخورد را با اطرافیان دارد و متأثر از بی نظمی معماری شهری و فشارهای روانی حاصل از آن، دچار مشکلات عدیده ای است. کودکان و نوجوانان با عنوان اعضای جامعه ما با مجموعه ای از خواسته ها و نیازهای خاص خود، استفاده کنندگان محیط ساختگی ما می باشند.هدف مقاله حاضر، ارزیابی ویژگیها و شاخص های شهر دوستدار کودک و تطبیق آنها از نگاه معماری و شهرسازی می باشد که روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای اسنادی و تطبیقی میباشد. درواقع این مقاله نشان میدهد که بین کیفیت فضاهای طراحی شده برای کودکان و رشد جسمی، روحی و اجتماعی آنها ارتباط دوسویه ای برقرار است و فضاها و مبلمان شهری طراحی شده مناسب با ابعاد وجودی کودک می تواند نقش بهترین استاد را برای تجربه کردن وآموختن درس های بزرگ زندگی همراه با دیگر جذابیت ها داشته باشد. در انتهای مقاله نتایج کلی به دست آمده از مطالعات کتابخانه ای، میدانی و راهکارهای پیشنهادی در قالب یک جدول ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

فضای شهری دوستانه ، کودک ، نیاز جسمی ، روحی و اجتماعی