بررسی اثر پیچش در فرآیند جابجایی بادبند به دلیل طراحی معماری بهینه در سازه های فولادی

تعیین عمکرد سازه به روش تحلیل استاتیکی غیر خطی یکی از موضوعاتی است که در دهه اخیر توجه طراحان را به خود جلب کرده است در این میان مقاوم سازی سازه هایی که در اثر تغییر معماری در اجرا نیاز به جابجایی بادبندها را دارند، با استفاده از تحلیل استاتیکی غیور خطی به عنوان روشی کارآمد و کم هزینه بسیار مورد توجه قرار گرفته است تحلیل استاتیکی غیر خطی بر خلاف دیگر روشهای غیر خطی مانند تحلیل دینامیکی غیور خطی روشی کم هزینه می باشد که در بسیار ی ازآیین نامه های لرزه ای مانندATC-40 ،]2[ FEAMA-356 ،]1[FEAM- 273نشریه 353 ایران ] 4[ روش مذکور توصیه شده است در تحقیق حاضر ابتدا به برررسی اثرات پیچش در جابجایی بادبند بدلیل منطبق نبودن مرکز سختی با مرکز جرم پرداخته شده و نحوه ایجاد مفاصل پلاستیک در سازه مورد نظر بررسی می گردد سپس اثر جابجایی با سازه اولیه ازطریق بررسیهای تحلیل پوش آور مورد مقایسه قرار می گیرد در نهایت مکان هایی که از طریق مفاصل پلاستیک با ناتوانی مواجه می شوند را می توان از طریق مقاوم سازی سازه به ایمنی کامل هدایت نمود

کلیدواژه ها:

سطح عملکرد ، تحلیل بار افزون ، مقاوم سازی