عدالت جنسیتی در آموزش از دیدگاه اسناد بین المللی حقوق بشر

حق آموزش در اسناد بین المللی حقوق بشر یک حق طبیعی قلمداد می شود، از اینرو در اسناد متعدد بین المللی از جمله منشورسازمان ملل متحد و اعلامیه جهانی حقوق بشر این حق هم تلویحاً و هم با صراحت مورد تأکید قرار گرفته است. در این اسناد برایتحقق حق آموزش بدون در نظر گرفتن جنسیت اشخاص، اصول مهمی نیز بیان شده است از جمله؛ اصل رایگان و اجباری بودن آموزشو دیگری اصل آزادی آموزش است که دولتها همگی متعهد به رعایت این اصول جهت تحقق این حق می باشند. ولیکن علیرغم همهاین تأکیدات برای رعایت عدالت جنسیتی در حق آموزش، پایبند نبودن دولتها به تعهدات خویش و عدم ضمانت اجرای کافی، عملیشدن این حق را با مشکل مواجه می سازد.تاکنون کنوان سیونها و کنفرانس های متعدد نیز در این خصوص تشکیل شده است که به دلیل نبود ارادهای مافوق اراده دولت هااجرای مصوبات چنین محافلی به اراده و تفسیر خود دولت ها محدود گردیده است.در مقاله حاضر با بررسی منابع کتابخانه ای و روش توصیفی و تحلیل محتوا، یافته ها حکایت از آن دارد که در اسناد بین المللیبدون توجه به تفاوت های طبیعی بین زن و مرد در امر آموزش به تساوی توجه دارند و مفهوم عدالت آنچنان مورد توجه قرار نگرفته است.

کلیدواژه ها:

عدالت ، اسناد بین المللی ، حقوق بشر ، آموزش