استقلال وکلای دادگستری در پرتو قوانین داخلی و بین المللی

می توان گفت که چه در قانون اساسی و چه در قوانین عادی (قانون آیین دادرسی مدنی ، کیفری و ماده واحده قانون احترام به آزادیهای مشروع و حفظ حقوق شهروندی و قنون مجازات اسلامی)قانونگذار به برخی از معیارهای یک دادرسی منصفانه مثل حق داشتنیک وکیل ، امکان اعتراض نسبت به رای اصداری و امثالهم توجه داشته است.منابع استقلال وکیل دادگستری نظر به اینکه به طور مستقیم و منحصرا، به جز اصول بنیادین نقش وکلا و اساسنامه کانون های بین المللیوکلا، سند خاصی مبنی بر لزوم استقلال وکیل دادگستری توسط مراجع بین المللی به تصویب نرسیده است همچنین با توجه به اینکه حقدفاع و حق داشتن وکیل و نیز حق بر دادخواهی یا دادرسی منصفانه مجموعه حقوقی است که به نوعی با دخالت و همکاری وکیلدادگستری محقق می شود. برای استناد به منابع استقلال وکیل دادگستری در اسناد بین المللی ناگزیر باید به مفاد اسناد گوناگونی که بینگراصول کلی حقوق بشر هستند یا به لزوم دادرسی منصفانه پرداخته اند و نیز آرای محاکم و یا کمیته های نظارتی این اسناد استناد کرد تا بهلزوم این مهم در نیل به یک دادرسی منصفانه دست یافت خاصه در نظرات کمیته حقوق بشر و نهادها ی نظارتی این اسناد. همچنین درحقوق بنیادین بشری که از آن می توان لزوم استقلال وکیل دادگستری را استخراج کرد، چون کرامت ذاتی انسان، آزادی عقیده و بیان،آزادی تشکیل اجتماعات و جمعیت و امثالهم، اشاره می شود. به این اصول در اسنادی چون منشور گرفته تا اسناد منطقه ای حقوق بشراشاره شده است در این مقاله سعی شده منابع استقلال وکیل در قوانین بین المللی و داخلی مورد بررسی قرار گیرد .

کلیدواژه ها:

استقلال ، وکیل ، قوانین بین المللی ، قوانین داخلی ، دادرسی منصفانه