تحلیلی بر تاثیر استرس شغلی بر فرسودگی شغلی

در سال های اخیر، توجه ویژه ای به موضوع استرس و تاثیرات آن بر سازمان ها صورت گرفته است. با وجود اینکه استرس مثبت نیز وجود دارد اما زمانی که از استرس صحبت می شود بیشتر به عوارض و جنبه های منفی آن توجه می شود استرس شغلی یک پاسخ مضر جسمی و روحی است و زمانی رخ می دهد که زیانهای شغلی با توانایی ها، حمایت ها و نیازهای فرد شاغل همخوانی نداشته باشد. استرس شغلی علاوه بر اینکه می تواند بر سلامت جسمی و روانی افراد تاثیر منفی بگذارد باعث کاهش کارایی آنها شده، بهره وری را درسازمان کاهش می دهد. از سوی دیگر، تحییل رفتگی(فرسودگی) شغلی نوعی پاسخ فرد به استرس وعوامل فشارزای میان فردی در محیط کار است که طی آن تماس های مکرر و بیش از حد ظرفیت کارکنان با دیگران، باعث ایجاد تغییراتی در نگرش ها و رفتار وی نسبت به دیگران می شود. سطح بالای فشار روانی در محیط کار و عدم برخورداری فرد از مهارتهای لازم برای مقابله با آن، در درازمدت خسارات زیادی برای فرد، سازمان و حتی اجتماع خواهد داشت. کاهش انرژی جسمی و روانی نیروی انسانی، پایین آمدن سطح مقاومت نسبت به بیماری ها، افزایش عدم رضایت و بدبینی و نهایتا افزایش غیبت از کار و کاهش کارائی فردی و سازمانی از جمله این پیامدهاست. در این مقاله سعی گردیده است ابتدا استرس و به طور خاص استرس شغلی مورد بحث قرار گرفته سپس ضمن پرداختن به مبحث فرسودگی شغلی بر نقش استرس شلغلی در ایجاد آن تاکید گردد. همچنین راهکارهایی عملی برای مقابله با هر دو موضوع استرس شغلی و فرسودگی شغلی ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، فرسودگی شغلی