بررسی تأثیر جدایه های مختلف قارچ تریکودرما بر بیماری سرخشکیدگی درختان پسته در شرایط آزمایشگاهی

یکی از مهمترین عواملی که امروزه باعث کاهش تولید پسته در ایران شده، بیماری خشکیدگی سر شاخه درختان پسته می باشد. با توجه به اینکه اثرات بیوکنترلی گونه های Trichoderma spp. بر روی بسیاری از عوامل بیماریزای قارچی به اثبات رسیده است، هدف از انجام این آزمایش بررسی امکان کنترل بیولوژیک پنج جدایه تریکودرما ، T. harzianum ، T. asperlum ، T. longibrachiatum ، T. crasum و T. koningi علیه قارچ عامل بیماری در شرایط آزمایشگاه بوده است. در بررسی توانایی آنتاگونیستی جدایه های تریکودرما در تقابل ماکروسکوپی نشان داده شد که همه جدایه ها در کنترل رشد قارچ Paecilomyces مؤثر هستند و تمام جدایه های تریکودرما توانایی رشد و اسپورزائی روی میسیلیوم های عامل بیماری را داشتند در بررسی میکروسکوپی ناحیه تقابل جدایههای آنتاگونیست تریکودرما ب ا قارچ بیمارگر تماس ریسه ای، نفوذ ریسه ای، و قطعه قطعه شدن ریسه ها مشاهده گردید. هم چنین در مشاهدات میکروسکوپی به روش لام و ایجاد شیار مشخص گردید که ریسه های گونه های تریکودرما، هنگام تماس با ریسههای Paecilomyces variotii به صورت طولی به دور ریسه های قارچ مذکور میپیچند و با گذشت زمان، پیچش افزایش یافته و پس از آن، نفوذ ریسه های تریکو درما به داخل ریسه های P.variotii صورت میگیرد که نشان دهنده بر همکنش رقابتی با مکانیسم های تماسی و هیپر پارازیتیسم میباشند.

کلیدواژه ها:

توانایی آنتاگونیستی ، سرخشکیدگی درختان پسته ، کنترل بیولوژیک ، Trichoderma