تاثیر گیاه دارویی چریش ( AZADIRRACHTA INDICA ) بر روی فعالیت آنتیاکسیدان در مراحل اولیه سرطان روده بزرگ در موشهای صحرایی

امروزه سرطان روده بزرگ یکی از متداول ترین سرطان های سیستم گوارشی است که با بروز تقریبی 10 تا 15% در میان بیماران مبتلا به سرطان می باشد. به سبب عوارض جانبی جراحی و شیمی درمانی، تمایل به استفاده از آنتی اکسیدان های طبیعی به ویژه با منشأ گیاهی افزایش یافته است. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر گیاه دارویی چریش بر روی فعالیت آنتی اکسیدان در مراحل اولیه بروز سرطان در موش انجام گرفت. موشهای صحرایی با وزن تقریبی 150 - 120 گرم بصورت تصادفی در چهار گروه تقسیم شدند. چهار گروه درمانی به ترتیب شامل 1) شاهد، 2) ماده سرطان زای DMH و 3) گیاه دارویی چریش و 4) DMH به همراه چریش می باشد. شروع وقایع مولکولی که منجر به بروز سرطان روده بزرگ گردید با تزریق زیر جلدی DMH و (30 میلی گرم/کیلوگرم وزن بدن) به مدت 10 هفته بصورت هفتگی انجام پذیرفت. چریش به میزان 100 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بصورت خوراکی بمدت 3 روز در هفته به موشهای صحرایی داده شد. نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد که دریافت DMH به مدت 10 هفته مقدار آنتی اکسیدان های GST, SOD, GSH,CAT و GPx را به میزان قابل توجهی نسبت به گروه شاهد کاهش داد. از سوی دیگر چریش با DMH در گروه چهارم میزان آنتی اکسیدانها را تقویت کرد که طبق نتایج بدست آمده افزایش معنی داری را نسبت به گروه DMH نشان داد. اما میزان GR در گروه DMH نسبت به شاهد افزایش نشان داد که این مقدار در گروه چریش + DMH پس از 10 هفته تیمار نسبت به گروه DMH کاهش معنی داری را نشان می دهد. بنابراین نتایج بدست آمده از تحقیق اخیر نشان می دهد که گیاه دارویی چریش می تواند در مراحل اولیه ایجاد سرطان روده بزرگ با افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی باعث جلوگیری از فرایند سرطانی شدن گردد.

کلیدواژه ها:

آنتی اکسیدان ، سرطان روده بزرگ ، گیاه دارویی چریش ، DMH