بررسی بیان ژن PR9 در جریان مقاومت غیرمیزبانی گندم در برابر قارچ سفیدک سطحی جو Blumeria graminis f. sp Hordei

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 821

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AEFSJ01_096

تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1394

چکیده مقاله:

مقاومتی که به وسیله همه گونه های یک گیاه نسبت به یک پاتوژن خاص نشان داده میشود مقاومت غیر میزبانی نام دارد. در سال های اخیر پیشرفت هایی در زمینه مطالعه مقاومت غیر میزبانی صورت گرفته است اما اساس کار این مقاومت همچنان ناشناخته است . وجود این سیستم دفاعی بیان کننده این است که چرا گیاهان نسبت به طیف وسیعی از پاتوژن های قوی ایمن و به طور عادی سالم می مانند. مقاومت غیرمیزبانی، مقاومت عمومی به پاتوژن غیر اختصاصی است که بر مبنای ایجاد واکنش فوق حساسیت (HR) به دو تیپ طبقه بندی میشود که با نام تیپ I و تیپ II شناخته میشود. تیپ یک مقاومت غیر میزبانی شکل خیلی معمول تر و بدون ایجاد علائم قابل مشاهده است. در این تیپ پاتوژن غیر سازگار در غلبه بر دفاع از پیش موجود و پاسخ های دفاعی مختلف همچون ضخیم شدن دیواره سلولی، انباشته شدن فیتوالکسینها، و دیگر متابولیتهای ثانویه گیاهی و تشکیل پاپیلا با شکست مواجه میشود. از طرف دیگر تیپ II مقاومت غیر میزبانی اغلب با HR همراه است. در این بررسی سطح بیان ژن PR9 در گندم رقم دریا تلقیح شده با قارچ غیر میزبان سفیدک سطحی جو با عامل Blumeria graminis f.sp hordei مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور بیان ژن PR9 که در مقاومت میزبانی از نقش مهمی برخوردار است با استفاده از تکنیک qRT-PCR و در ساعات 0، 6، 12، 24، 36 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این تحقیق نشان دهنده بیان صعودی ژن PR9 در مقاومت غیر میزبانی گندم است به طوری در ساعت 6 پس از آلودگی به 4.31 برابر نمونه کنترل رسید. حداکثر بیان این ژن در 24 ساعت پس از تلقیح و به میزان 98.30 برابر بیشتر از کنترل بود و این میزان در 36 ساعت پس از تلقیح سیر کاهشی داشت این نتایج اهمیت فوق العاده این ژن در مقاومت غیر میزبانی اثبات کرد.

نویسندگان

علی رضایی

دانشجوی کارشناسی ارشد بیماری شناسی گیاهی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

ولی الله بابایی زاد

استادیار گروه گیاهپزشکی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

صفر علی مهدیان

استادیار گروه گیاهپزشکی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

سید محمد علوی

کارشناسی ارشد، پژوهشکده ژنتیک و زیست فناوری کشاورزی طبرستان، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری