جستاری در گرایشهای نظری معماری ایرانی- اسلامی

اصولاً ما برای درک و تجزیه و تحلیل پدیدههایی که در اکثر قریب به اتفاق حوزههایی که به انسان و فعالیتهای وی خصوصاً حوزه هنر مربوط میشود نیاز به مبانی نظری و نظریهپردازی داریم. چرا که تولیدات انسان همیشه بر مبنای تفکر و جهانبینی خاص خود شکل میگیرند. معماری نیز از جمله حوزههایی است که به شدت تحت تاثیر این موضوع قرار دارد. از این رهگذر این نوشتار بر آن است تا با هدف قراردادن موضوع نظریهپردازی حوزه معماری در ایران به بررسی انواع گرایشهای نظری معماری ایرانی-اسلامی و دستهبندی آنها بپردازد. بر این اساس در این پژوهش، ابتدا با ارائه یک مقدمه به بیان مساله پرداخته و سپس روش پژوهش معرفی میگردد. در ادامه به دستهبندی نظریهپردازی در معماری ایرانی-اسلامی و تحلیل آنها پرداخته میشود. در انتها بر اساس بررسیها و تحلیلهای صورت گرفته، بحث و نتیجهگیری میشود که در آن شبهپارادوکسی در میان برخی نظریات موجود با خواسته نهایی نظریهپردازان وجود دارد که اهتمام در حل آن میتواند گرهگشای برخی مشکلات فراراه نظریهپردازی و به تبع آن آثار معماری در ایران باشد.

کلیدواژه ها:

گرایشهای نظری ، معماری ایرانی-اسلامی ، شبه پارادوکس