بررسی نسبت الهی در هندسه نقوش به کار رفته معماری ایرانی دوره اسلامی

این مقاله سعی در پیدا کردن رابطه بین تناسبات هندسی در هنر و معماری دوران بعد از اسلام در کشور ایران با نسبت اعداد فیبانوچی که به نسبت الهی یا خدایی یا حتی در بعضی موارد به نسبت طلایی معروف است ، و می خواهد اثبات کند که این نسبت هزار سال قبل از کشف آن توسط فیبوناچی در کشور ایران وجود داشته است ( نظیر تناسبات طلایی در معماری روم باستان ) و استفاده از این نسبت تا حدودی به ذات انسان ربط پیدا می کند و چون همواره دیده ایم رعایت این مصادیق در عنصری که این تناسبات در آن رعایت شده است به دید ما بیشتر خوش می آید . دراین مقاله توجه را به کشف این نسبت الهی در هندسه ی نقوش معماری ایرانی دوره بعد از اسلام جلب کرده است و البته بررسی این نسبت در تمامی بناها کاری بس طولانی و زمانبر است و این مقاله سعی دارد این موضوع را در چند بنا در ادوار مختلف معماری ایرانی دوره اسلامی بررسی کند

کلیدواژه ها:

نسبت الهی ، نسبت طلایی ، عدد فی ، معماری اسلامی ، تزئینات وابسته به معماری ، هندسه نقوش