درآمدی بر شناخت انسان کامل در مکتب اسلامی ونمود آن بر مسجد

کمال جویی و اشیاق به کسب سعادت گرایش فطری هر انسان است و تنها تفاوت درپیدا کردن کمال و سعادت واقعی است. در این میان، نظریه پردازان مسلمان با الهام از آیات و کتب اسلامی به تببین این مقوله پرداخته اند، آنان راه رسیدن به کمال را تزکیه نفس از آلایش ها و دوری از تکبر و غرور و اتصال به خالق یکتا دانسته اند. این نگرش سبب شده که گسست این پیوند ناگسستنی معبود و مخلوق محسوس تر شود، پس شناخت و درک مساجد گذشته و طراحی مساجد مطلوب آینده لازمه درک صفات انسان کامل و تأثیر گذاشتن این صفات در معماری است. مسجد باید مقرب انسان کامل باشدتا بتواند تمثال صحیحی برای آن باشد. مطالعات مزبور سبب شده تا مسیر طراحی در چهارچوب کمال و طراحی معماری برای انسان کامل هموار شود. انسان کامل که حضرت علی (ع) نمونه بارز آن است باید الگو قرار بگیرد و به همین علت مسجدی که شبیه آن و مثال آن باشد، باید همانند انسان کامل که با سایرین روابط دارد و به مشکلات آنها رسیدگی می کند و نیت آن خیر و مرحمت و محبت است، باید محلی برای حل مشکلات به صورت طبیعی و منطقی باشد(در واقع پیوند کمال و معماری و تبعیت مسجد از انسان کامل واقع شود و به ساختار معنوی و کالبدی لازم برای طرح این مکان مقدس با توجه به مطالعات شناختی مربوطه برسد). لذا باید معماری کنونی نیز پاسخگوی نیاز انسان کامل در واقع در عالم وجود باشد. به همین علت ضرورت شناخت و آگاهی ازانسان کامل با نتیجه گیری از نظریات صاحب نظران در این زمینه روشن می شود، زیرا تا وقتی شناخت کامل تمام ابعادی از کاربر کامل نشود طراحی ممکن نیست.

کلیدواژه ها:

مقدس ، مسجد ، انسان کامل ، معماری