بررسی تاثیر ایده هندسه فضایی بر انسان( با رویکرد دستیابی به محیط مطلوب برای انسان)

معماری مدرن با دلمشغولی ساختن بناهایی که هر چه بیشتر از طریق کاربردهای ماشینی، اقتصادی باشند ،بناهایی ایجاد کرد که به رغم جذابیت مجسمه وار آنها هیچگونه توجهی به نیازهای انسانی نداشته و اغلب از منظر روانشناسی منفی تلقی می شود. به طور قطع برای اینکه ساختمان بتواند اثر معماری خوانده شود بجز ابعاد صحیح و فنی ظاهر که کمیت بنا هستند باید به خصوصیات و جاذبه های معنوی هم توجه کند، که به نوعی پیوستگی و ارتباط ممتد با روح بنا دارد. تمام اجزاء و عناصر معماری در خدمت فضایی هستند که محل حضور انسان و تامین کننده نیازهای اوست. بنابراین همه اجرا و عناصر متکثر معماری به اعتبار فضای خلق شده برای حضور مخاطب قابل ارزیابی و نقد می باشد. هر نوع عملکرد انسان بستر و زمینه ای لازم دارد تا سیر کمالی خود را بپیماید و از این رو در هر هسته فضایی لازم است معمار هندسه ای را انتخاب نماید تا زمینه این سیر برای انسان فراهم شود. باشلارد می نویسد برای فکر کردن آسوده احتیاج به هندسه معمارانه داریم .هندسه فکر، پژواگی از هندسه اتاق است . زمینه اصلی بحث پیرامون این مطلب است که توجه به جایگاه هندسه و تاثیر آن در فضا و متقابلا بر انسان امری مهم و حیاتی برای هر معمار است. از آنجایی که شکل کلی فضای معماری برانگیزاننده ادراک مخاطب خواهد بود پس هندسه به دلیل نفی هر گونه هرج و مرج، فضای معماری به رشد رسیده ای را به وجود می آورد و در رشد شخصیت مخاطب نقش ویژه ای دارد. این بیان خود براهمیت تاثیر هندسه برفضای معماری تاکید می کند و آن را جزئی جداناپذیر از فضای معماری می داند. بدینوسیله به محیط های با کیفیت دست یابیم.دراین نوشتار با بررسی ساحتهای فضای ادراکی سعی در ارائه هندسه فضایی مناسب برای هریک از این ساحت ها را داریم. اهداف مقاله:ارزیابی و نقد فرمالیسم معاصر، تبیین نیازهای انسان های بهره ور با کالبد معماری به عنوان رابطه، تبیین مجموعه نیاز های انسان ها در دو سیر کلی آفاقی و انفسی ، نظریه پردازی در مورد ایده های فضایی هندسی مناسب در معماری برای هر یک از ابزار و شیوه های ادراکی انسانی.

کلیدواژه ها:

نیاز های انسانی ، فضای ادراکی ، ساحت های فضای ادراکی ، ایده هندسی فضایی