شهر، واسازی و تولید متن فضایی (با تاکید بر عدالت جغرافیایی)

گسترش شهرنشینی در جهان معاصر و تاثیرگذاری جهان از تحولات کلانشهری بخصوص کلانشهرهای جهانی که بازنمود چهرهسرمایه داری معاصر هستند این پرسش را مطرح می کند که کارکرد حاشیه سازی درون متنی تا چه سطحی از نابرابری هاشهری سرمایه داری نئولیبرال را به دنبال دارد و گذار ها از مطالعات سنتی و مدرن در ناتوانی وضع موجود و ناپیدایی امید،چگونه می تواند در بستر جغرافیای و مطالعات شهری شکل گیرد. در این مقاله به روش تحلیلی و تفسیری بعد از پیوندها و درواقع سیطره سرمایه داری و شهر، به تولید متن فضای شهر ها بر بستری از اندیشه هنری لوفور پرداخته شده است واسازیمتن فضایی شهر بر بنیان واسازی دریدایی با رویکرد جغرافیایی به تفصیل تشریح شده است هرچند در نئولیبرالیسم جهانیشده که نه تنها شهرها بلکه جهان را در حال بلعیدن است و البته گوارش سختی دارد. از این رو می توان امیدوار بود کهبرداشت جدیدی از متن فضایی / جغرافیایی و آنچه که از استیضاح نظریه فضایی و اجتماعی و از انتقال استراتژیک دانشفضایی به کاربست فضایی بوجود می آید، خود هسته نظریه برنامه ریزی شهری و تبیین آن با تاسی به عدالت جغرافیایی باشد و به نظر دیدوید هاروی در کتاب شهر شورشی آلترناتیو موجود همانا بازگشت به مفهوم «قابلیت اعتراضی شهر» است این امرتنها در صورتی امکان پذیر است که در هستی شناختی یک بررسی جغرافیایی فضایی با دیدگاهی از جغرافیای نئو آنارشیسمشهری و معرفت شناختی رادیکال ناشی از واسازی جغرافیایی عمل نموده و تا دستیابی به عدالت جغرافیایی به عنوان یکتجربه رادیکال امکان پذیر گردد.

کلیدواژه ها:

متن فضایی ، واسازی ، شهر ، تولید فضا ، عدالت جغرافیایی ، نئولیبرالیسم