نظام راهبری شرکتی و حساسیت سرمایه گذاری به جریان های نقد درشرکت های بیمه

بحث محدودیت های مالی یکی از موضوعات مهم و اساسی پیش روی تمام شرکت ها میباشد. در خصوص تاثیر نظام راهبری شرکتی به عنوان یک متغیر تعدیل کننده بر محدودیت های مالی شواهدی از پژوهشهای گذشته وجود دارد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر نظام راهبری شرکتی بر محدودیت های مالی در شرکتهای بیمه در ایران است، که تاکنون مورد بررسی قرار نگرفته است. دراین تحقیق نظام راهبری شرکتی با سه شاخص استقلال هیات مدیره، نسبت سهام تحت تملک سهامداران عمده و نسبت سهام در دست سرمایه گذاران نهادی در مدل وارد شده و سه متغیر اندازه شرکت، اهرم مالی و فشردگی سرمایه به عنوان متغیر های کنترلی منظور شده اند. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش از نوع توصیفی همبستگی است و اطلاعات مورد نیاز آن به – روش کتابخانه ای و آرشیوی از صورت های مالی و یادداشتهای توضیحی و سایت های اینترنتی مربوط به شرکتهای مورد مطالعه جمع آوری شده است. جامعه آماری پژوهش، شرکتهای بیمه فعال از ابتدای سال 8811 تا آخر سال 8838 به تعداد 81 شرکت می باشد و بنابراین حجم نمونه 16 سال شرکت است. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان می دهد که بین استقلال هیات مدیره و نسبت – سهام در دست سرمایه گذاران نهادی رابطه ی معناداری با محدودیت های مالی ندارند فرضیه های اول وسوم، ولی نسبت سهام تحت تملک سهامداران عمده بر محدودیت های مالی بصورت معنیدار و کاهشی تاثیرگذار است.

کلیدواژه ها:

نظام راهبری شرکتی ، محدودیت های مالی ، حساسیت سرمایه گذاری به جریان های نقد ، شرکت های بیمه