روشهای پیشگیری از اعتیاد در محیط های آموزشی

هدف پژوهش حاضر بررسی روشهای پیشگیری از اعتیاد در محیط های آموزشی بود. اهداف تحقیق با در نظرگرفتنابعاد مختلف موضوع و متغیرهای مربوط مطرح و بررسی شد. روش تحقیق مورد استفاده، روش کیفی- تحلیلی بود. ابزارگرد آوری اطلاعات، کتابخانه ای که برای این منظور از فیش برداری استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده ازاستدلال های قیاسی و استقرائی، عقل و منطق صورت گرفت. یافته های پژوهش نشان داد: آگاهی دانش آموزان از تواناییهایشان، علاوه بر آنکه باعث می شود به ارزش وجودیشان پی برده و خود را فردی شایسته حس نمایند، سبب می شودتلاش نموده ظرفیتهای بالقوه خود را به مرحله فعل برسانند. در یک دانش آموز خودباور، هویت به معنای واقعی شکلگرفته و بسیاری از استعدادها به منصه ظهور رسیده است. لذا کمتر در دام انحرافات اجتماعی از جمله اعتیاد، گرفتار میگردند؛ عوامل خانوادگی، فردی و آموزشگاهی متعددی دست به دست هم داده باعث شکست تحصیلی دانش آموزان شده،تا آنان نتوانند به خواسته ها و آرزوهای تحصیلی خود برسند و دچار ناکامی شوند. بنابراین دچار مشکلات روحی و روانیشده بطوریکه خانواده ها و جامعه را نیز تحت تأثیر قرار می دهند. که معمولاً دانش آموزان برای فرار از این مشکلات بهمواد دخانی و مخدر روی می آورند؛ عدم کنترل یا سستی یکی از این سه نهاد، خانه، مدرسه و جامعه، در جلوگیری ازاعتیاد دانش آموزان، اقتدار دیگری را در پیشگیری تضعیف می نماید. هماهنگی خانه، مدرسه و جامعه پیشگیری از اعتیادرا در دانش آموزان بهبود می بخشد؛ ورزش بخشی از انرژی های دانش آموزان را که از جوانی آنان سرچشمه می گیرد، رابه صورت تحرک، همکاری و تعاون، در می آورد و به آنان کمک می کند تا روحیه رقابت سالم و مبارزه با بیماریهای روحیمانند افسردگی را یاد بگیرند و از گرایش به اعتیاد امتناع نمایند؛ دانش آموزان به ضرر و زیان مواد مخدر و سیگار زمانی پیمی برند که آنرا تجربه نمایند. چون تجربه مواد مخدر، اعتیاد به دنبال می آورد لذا جبران و رهایی از آن برایشان گران تماممی شود. پس تا آنجا که ممکن است باید عملاً و بطور تجربی و ملموس، دانش آموزان را با عوارض اعتیاد آشنا کرد و آنانرا راهنمایی و مشاوره نمود تا در دام اعتیاد اسیر نشوند.

کلیدواژه ها:

روشهای پیشگیری ، اعتیاد ، محیط های آموزشی ، مواد مخدر