بررسی رابطه بین حاشیه نشینی و بزهکاری بر اساس چشم اندازهای جامعه شناختی

وفور امکانات و منابع در مراکز شهری وخلأ این منابع در حواشی شهر که از شاخصه های فقر حاشیه نشینان محسوب میشود در تعارض اجتماعیون شهرنشین و بروز و ظهور پدیده های عینی و مرضی بسیار موثر بوده است. تحقیق حاضر در نظردارد تاثیر ساختار نابرابر اجتماعی را در شکل گیری پدیده بزهکاری در میان حاشیه نشینان به پرسشی جامعه شناختیبکشد. روش تحقیق حاضر کتابخانه ای و اسنادی است و برای فهم علل شکل گیری بزهکاری در میان حاشیه نشینان ازروش تحلیلی-قیاسی استفاده شده است؛بدین طریق که با استخدام پارادایمهیای سیاختارگرایی و تضاد گرایی به تحلیلچرایی این پدیده پرداخته شده است.نتایج تحقیق حاکی از آن است که ساختار نابرابر اجتماعی در سوق دان حاشیه نشینان به سمت بزهکاری بسیار تاثیرگذاراست. گروهی از حاشیه نشینان بر اساس دیدگاه کالینز فرمانبری سایر اقشار را می پذیرند چون بخاطر منابع کمیابشانامکان تحرک اجتماعی از آنان گرفته شده است . گروهی دیگر بر اساس دیدگاه مرتون به رفتارهای مجرمانه روی می آورندتا امکان رسیدن به منافع و اهداف مشروع اجتماعی را بیابند.

کلیدواژه ها:

متن اجتماعی ، حاشیه اجتماعی ، نابرابری اجتماعی ، تدادگرایی ، ساختارگرایی