نقش برنامه ریزی شهری در مدیریت بحران شهری

مدیریت بحران فرایند برنامه ریزی و اقدامات مقامات دولتی و دستگاه های اجرایی دولتی، شهرداری وعمومی است که با مشاهده،تجزیه وتحلیل بحران ها ،به صورت یکپارچه، جامع و هماهنگ با استفاده از ابزارهای موجود تلاش می کند از بحران ها پیشگیری نماید یا در صورت وقوع آنها در جهت کاهش آثار، ایجاد آمادگی لازم مقابله امداد رسانی سریع و بهبود اوضاع تا رسیدن به وضعیت عادی و بازسازی تلاش کنند. هدف اصلی از انتخاب این موضوع ایجاد یک مجموعه ای از راهبردها و سیاست ها و اقدامات موضعی و موضوعی مناسب بر مبنای این موضوع است و پژوهش حاضر از نظر هدف، پژوهش کاربردی و از نظر ماهیت و روش کار پژوهش تحلیلی توصیفی است. اساسا هر مبحث علمی که در صدد تشریح یا تبیین واقعیتی است، می بایست نظریات و تیوری های خود را در قالب مفاهیم گویا و رسا ارایه نماید. در واقع مفاهیم ابزار کار و وسایل انتقال اهداف و پژوهش های علمی می باشد. چون ممکن است خوانندگان به صورت متفاوت و با معانی مختلف، مفهومی که مطالعه می کنند را درک کنند. ضروری است قبل از هر گونه ورود به عرصه عملیاتی پروژه، آنچه را که در چارچوب مبانی نظری طرح انجام می شود، ارایه کرده تا خوانندگان نسبت به موضوعات برداشت درستی داشته باشند. ( گلگار، 1387 ) شناخت دقیق تر مفاهیم و جایگاه این مبحث می تواند اقدامی موثر در این خصوص باشد. بنابراین فرآیند تدوین برنامه و اصول پیشنهادی طرح های شهری می بایست در قالب دو برنامه کلان یعنی پیشگیری از بحران و کاهش اثرات بحران صورت گیرد و اقدامات و سیاست های پیشنهادی خاصی پیش بینی گردد.