بررسی تاثیر آسیب های اجتماعی بر میزان مهارتهای زندگی در دانشجویان دانشگاه پیام نور

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر آسیبهای اجتماعی بر میزان مهارت های زندگی در دانشجویان ورودی سال تحصیلی 1393 دانشگاهپیام نور شهرستان آبدانان می پردازد. جامعه مورد مطالعه در این پژوهش کلیه دانشجویان ورودی در سال تحصیلی 1394-1393تشکیل داده اند، که از میان آنها 113 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده بعنوان افراد مورد تحقیق انتخاب شده اند. روش به کار رفته روش توصیفی از نوع همبستگی و ابزار گردآوری داده های پژوهش شامل دو پرسشنامه آسیب های اجتماعی نجفی و همکاران (1391) و پرسشنامه گلزاری (1386) است. یافته های این پژوهش با توجه به تحلیل های آماری نشان می دهد که بین آسیب های اجتماعی با میزان مهارتهای زندگی دانشجویان رابطه وجود دارد: چون مقدار (p<0/001) بوده و کمتر از سطح معنی داری 0.05 می باشد که این نشان دهنده وجود ارتباط معنی دار بین دو متغیر مذکور می باشد. همچنین در فرضیه دوم بین سوء مصرف مواد مخدر با میزان مهارت های زندگی دانشجویان رابطه وجود دارد. چون مقدار (p<0/001) بوده و کمتر از سطح معنی داری 0.05 می باشد که این نشان دهنده وجود ارتباط معنی دار بین دو متغیر مذکور می باشد. از سوی دیگر در فرضیه سوم بین خودکشی با میزان مهارت های زندگی دانشجویان ارتباط معنی داری وجود دارد؛ چون مقدار (p<0/001) بوده و کمتر از سطح معنی داری 0.05 می باشد که این نشان دهنده وجود ارتباط معنی دار بین دو متغیر مذکور می باشد. بنابراین در فرضیه چهارم بین خودکشی با میزان مهارتهای زندگی دانشجویان ارتباط معنی داری وجود دارد؛ چون مقدار (p<0/001) بوده و کمتر از سطح معنی داری 0.05 می باشد که این نشان دهنده وجود ارتباط معنی دار بین دو متغیر مذکور می باشد. نتایج پژوهش نشان داد آگاهی و به کارگیری مهارت های زندگی نقشمهمی در پیشگیری از آسیب های اجتماعی دارد و این امر می تواند در برنامه ریزی ها و سیاستگذاری ها برای کاهش آسیب هایاجتماعی مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آسیب های اجتماعی ، مهارت های زندگی ، دانشجویان ، دانشگاه پیام نور