ارائه مدل آماری جهت پیش بینی غلظت ذرات معلق در سطح زمین با استفاده از داده های سنجش از دور و هواشناسی

آلودگی هوا امروزه یکی از مهمترین مشکلات زندگی شهری و شهرهای پرچمعیت محسوب می شود. اولین و مهمترین گام جهت کاهش و مقابله با این مشکل، برآورد دقیق میزان غلظت آلاینده ها در نقاط مختلف می باشد. از اینرو، جهت سنجش غلظت ذرات معلق سرمایه گذاری های بسیاری در زمینه نصب و نگهداری ایستگاه های سنجش آلودگی صورت گرفته است اما غلظت اندازه گیری شده در این ایستگاه ها نماینده شعاع محدودی از اطراف ایستگاه مورد نظر می باشد. از طرفی با توجه به هزینه بالای نصب و نگهداری ایستگاه های سنجش، پوشش مکانی کامل از منطقه مورد نظر قابل دست یابی نمی باشد. پیشرفت های اخیر در زمینه سنجش از دور، راه را جهت سنجش غلظت هوا ویزها از طریق داده های دورسنجش فراهم آورده است. با توجه به اهمیت این موضوع در این تحقیق به بررسی رابطه بین AOD بدست آمده از ماهواره و (PM(10 اندازه گیری شده در ایستگاه های زمینی پرداخته شده است تا بتوان با ارائه مدل آماری میزان غلظت (PM(10 در سطح را برآورد نمود. برای این منظور از مدل رگرسیون خطی چند متغیره جهت پیش بینی غلظت (PM(10 استفاده گردید. در این راستا ابتدا مقادیر AOD بازیابی شده از سنجنده مودیس ماهواره های ترا و آکو توسط رطوبت نسبی اصلاح شدند، سپس به عنوان متغیر مستقل در کنار داده های هواشناسی همچون دما، ارتفاع لایه مرزی و دید افق به عنوان ورودی مدل خطی چند متغیره مورد استفاده قرار گرفتند. در نهایت از مدل رگرسیون خطی چند متغیره ضریب همبستگی بالا، 0/80 برای ماهواره ترا و 0/77 برای ماهواره آکوا برای دوره مدلسازی بدست آمد. ضرایب حاصله بیان کننده رابطه نسبتاً قوی بین داده های ماهواره ای و غلظت ذرات معلق در سطح می باشد.

کلیدواژه ها:

سنجش از دور ، سنجنده مودیس ، PM(10) ، AOD ، مدل رگرسیون خطی چند متغیره