استفاده تناظریابی عوارض برداری در آمایش سرزمین

امروزه اغلب آنالیزهای مکانی موفق، نیازمند به استفاده از مجموعه داده های مکانی متنوع می باشد که حتیبرای یک منطقه ی یکسان جمع آوری و تهیه شده اند این موضوع به گونه ایست که قسمت اعظم سرمایه گذاری اکثرارگانها و سازمانها، در اخذ داده های مختلف از جمله داده های مکانی صرف می شود. از سویی دیگر رشد آگاهی درمورد اهمیت اطلاعات مکانی منجر به افزایش تقاضاهای پیوسته برای داده های مکانی متفاوت شده است این در حالیاست که مبادله و انتقال این مجموعه داده ها با استفاده از ترکیب آن ها به ندرت اتفاق افتاده است و امکان دوبارهکاری و تلاش های مجدد برای تهیه ی داده های یکسان وجود دارد. در آمایش سرزمین یکی از موانع موجود عدموجود استاندارد مشخص برای اشتراک گذاری و تولید داده می باشد ، در این راستا یکپارچه سازی این مجموعه داده ها وانتقال اطلاعات جمعیتی و اقتصادی و سایر اطلاعات مورد نیاز برای آمایش سرزمین، از یک مجموعه داده به دیگریانجام می گیرد و با سوق دادن مدیریت جزیرهای به سوی تفکر سیستمی ،دستیابی به اهداف آمایش سرزمین ، در نبوداستاندارد های واحد برای اشتراک گذاری ،تسهیل گردیده و به وسیله ی ایجاد هماهنگی بین مناطق ناهماهنگ، بهاجرای طرح های آمایش سرزمین پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

تناظریابی ، عوارض برداری ، مدیریت داده ها ، آمایش سرزمین