بررسی رابطه طراحی معماری خانه های سنتی ایران با وجوه پایداری آنها نمونه موردی: خانه بروجردی ها

معماری پایدار در بطن بناهای سنتی ایران وجود دارد. به دلیل ایجاد بحران انرژی درجهان و پایان پذیر بودن منابع انرژی های تجدید پذیر و همچنین افزایش آلودگی محیط زیست به دلیل استفاده بی رویه از انرژی فسیلی لزوم استفاده از انرژی های پایدار مخصوصا دربخش ساختمان که 04 درصد از مصرف انرژی را در کشور به خود اختصاص داده است، مورد توجه قرار گرفته است. به نظر می رسد کهکه می توان با طراحی مناسب از طریق توجه به ارزش ها و ویژگی های معماری بومی،که در زمان و مکان خود به خوبی با اهداف رویکرد پایداری، مطابقت داشته اند و به شیوه های مناسبی از انرژی های پایدار در طراحی معماری دست یافته اند و نیز با توجه بهتکنولوژی و علوم جدید، فضایی مناسب و با آسایش حرراتی مطلوبی به وجود آورد. همچنین معماری بومی، روابط اجتماعی و اقتصادی بامحیط طبیعی و نمادهای فرهنگی را به صورتی ماهرانه انعکاس می دهند. بدین ترتیب پیوستگی موضوعات مورد نظر معماری پایدار در معماری بومی قابل مشاهده است . هدف این پژوهش بازگشت به گذشته نبوده اما ضرورت بررسی و شناخت این راهکارهای بومی ، زمینهسازی ارزشمند جهت کاربرد آن ها در فضاهای امروزی است. در این مقاله تلاش شده است تا با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی و بانگاهی به خلاقیت ها و ابتکارات معماران قدیم نمونه مورد مطالعه : خانه بروجردی ها به شناختی پر مایه در جهت دست یابی به مولفه های ایده آل برای ایجاد یک معماری پایدار دست یابیم. که در پایان با شناسایی و تحلیل ویژگی های مطرح شده به عنوان شاخص های خانه ایرانی به درک و اهمیت نقش معماری بومی در ایجاد رویکرد پایداری در معماری منجر می شود و همچنین می تواند به عنوان الگویی برای طراحی امروز مورد استفاده قرار گیرد و گامی مؤثر در جهت کاهش مصرف انرژی باشد

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، بناهای سنتی ایران ، ارزش های معماری ، معماری بومی