کاربرد تئوری منطق فازی در برنامه ریزی بهینه توان راکتیو

در این مقاله با استفاده از آنالیز حساسیت بعنوان یک مبنای کلاسیک و ادغام آن با تئوری منطق فازی، روشی برای حل مسئله برنامه ریزی بهینه توان راکتیو ارائه می گردد . در این مطالعه ابتدا با استفاده از ماتریس ژاکوبین توسعه یافته سیستم و بدست آوردن ماتریس حساسیت شبکه 2] و [1 بعنوان هسته مرکزی محاسبات، مسئله را بفرم یک مسئله برنامه ریزی خطی معمولی پایه ریزی کرده و سپس با فازی سازی اهداف و محدودیت ها آنرا به شکل یک مسئله برنامه ریزی خطی معمولی پایه ریزی کرده و سپس با فازی سازی اهداف و محدودیت ها آنرا به شکل یک مسئله برنامه ریزی خطی فازی متفارن تبدیل می نمائیم . در این روش برای رسیدن به پاسخ بهینه از یک الگوریتم تکراری استفاده شده است بطوری که در هر تکرار وضعیت سیستم به منظور دستیابی به پاسخ مطلوب بررسی می گردد . تکرارها تا زمانی ادامه می یابد که دیگر تغییری در پاسخ نهایی حاصل نشود، نتایج حاصل از این روش برروی شبکه برق منطقه ای فارس به دو روش فازی و غیرفازی بدست آمده و با یکدیگر مقایسه شده اند .

کلیدواژه ها:

منطق فازی ، برنامه ریزی توان راکتیو ، آنالیز حساسیت ، کاهش تلفات