طراحی مجموعه توریستی اقامتی با رویکرد معماری پایدارنمونه موردی شهر اصفهان

در دنیای امروز که پا به هزاره جدید گذاشته است، بی تردید صنعت گردشگری به صورت یکی از پایه های استوار سیستم جهانی در خواهدآمد. امروزه گردشگری تنها مختص خانواده های مرفه و ثروتمندنیست، بلکه میلیونها نفر از مکانهای تازه بازدید میکنند.در حالی که عصر جدیدی از توریسم آغاز شده است و سیر تکاملی خود را می پیماید، تعداد زیادی از عوامل برونزا برآن تاثیر خواهند گذاشت. پیشرفتو توسعه فناوری و تخصصی تر شدن علوم مختلف همچون معماری درکنار مسائل مربوط به محیط زیستاز جمله عواملی هستند که بر تقویت صنعت توریسم تأثیر میگذارند. یکی ازمعیارها و راهبردهایمطرح درمعماری و طراحی سبز توجه به پوشش سایت معماری بطوری که بیشترین استفاده ازمنابع خداداد تجدید پذیرداشته باشد و کمترین بارمصرف انرژی روتحمل کند. راهبرد مهم به خوبی درمعماریمسکونی سنتی خود ما هم وجود داشته و باغچه های خانه های ایرانی باغهایی حساب شده و با کاربریهای متعدد و ارزشمند بودند هدف پژوهش ایجاد مجموعه اقامتی و توریستی و حفاظت ازهویتطبیعی و عملکرد زیست میحطی است و برقراری رابطه بین ساختمان و طبیعت نه به صورت احاطه طبیعت ترکیب خاصی که منجر به ایجادپدیده دیگری میگردد درجهت رسیدن به شاخصه ای اصلیتوسعه پایدار. در این مقاله ما اصفهان را با توجه به مشخصات اقلیم نیمه گرم و خشک، دارای بافت قدیمی ارزشمند می باشد مورد مطالعه قرار داده ایم. نتایج حاصل از مطالعه نشان دادند که بیشتر اصولی که در معماری پایدار نوین در قرن بیستم مطرح شده در معماری قدیمی این شهر بخوبی رعایت گردیده است. به منظور انجام این تحقیق از روش توصیفی- پژوهشی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

معماری سبز ، توسعه پایدار ، طراحی مجتمع اقامتی ، تفریحی ، فضا ، صنعت گردشگری