تحلیل رابطه بین سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی شهری )مطالعه موردی: مناطق حاشیه نشین منطقه 3 و 4 شهر اردبیل

کیفیت زندگی شهری یکی از مهمترین حوزه های مطالعات شهری در کشورهای مختلف است . این مهم به دلیل اهمیت روزافزون مطالعات کیفیت زندگی در پایش سیاست های برنامه ریزی شهری و نقش آن به عنوان ابزاری کارآمد درمدیریت و برنامه ریزیشهری است از این رو پژوهش حاضر به بررسی کیفیت عینی و ذهنی محیط زندگی و رابطه آن با عنصر سرمایه اجتماعی در محلات حاشیه نشین منطقه 3و 4 شهر اردبیل پرداخته است. روش مورد استفاده در این مقاله از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه بهدست آمده و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از ضریب همبستگی پیرسون، (T-Test) و ازمدل رگرسیون چند متغیره استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از این است که بین سرمایه اجتماعی و متغیرهای رضایت از امکانات موجود در سطح منطقه با ضریب همبستگیr=0/562ومیزانsig0.00 رضایت از کیفیت محیطی منطقه با ضریب. همبستگی 363 r= 0/ و سطح خطای 000 . و میزان رضایت ذهنی از زندگی با ضریب همبستگی 660 r= و سطح خطای 000 . باسطح اطمینان 99 درصد رابطه معناداری وجود دارد. با توجه به مقادیر بتا، به ترتیب برای مؤلفه های مطرح در مطالعه از طریق رضایت از امکانات موجود در سطح منطقه، وضعیت کالبدی منطقه و میزان رضایت ذهنی از زندگی هر کدام با مقادیر =0/363( Beta =0/420( ،) Beta =0/133( ،) Beta برای مؤلفه سرمایه اجتماعی به عنوان قوی ترین مؤلفه های پیش بین در این پژوهش میباشند

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، کیفیت زندگی ، حاشیه نشینی ، شهر اردبیل