بررسی پارامترهای معماری تأثیرگذار در طراحی ساختمانهای اداری به منظور استفاده از نور روز در شهر تهران

در بسیاری از ادارات و دستگاههای دولتی با وجود مصرف بالای انرژی الکتریکی در بخش روشنایی، آسایش بصری وکیفیت فضایی لازم وجود ندارد. علاوه بر این روشنایی مناسب در طول روز اثرات مثبت بر کارایی و هوشیاری کارمنداندارد، در حالی که بسیاری از آنها نور طبیعی را در طول ساعات روز به اندازهی کافی تجربه نمیکنند. از آنجا که نور و معماری دو موضوع جدایی ناپذیر هستند این سوال مطرح می شود که چگونه میتوان از یک سو با استفاده از پارامترهایمعماری، بهرهوری از نور روز و کیفیت آن را در ساختمان به ویژه در ساختمانهای اداری بهبود بخشید و از سوی دیگرلزوماً رسیدن به چنین شرایطی استفاده از تکنیکهای پیچیده نباشد. هدف این پژوهش آگاهی طراحان از قواعد اساسی به کارگیری نور و تعامل آن با سطوح، تأثیر آن بر روی ساختمان ها و توزیع مناسب آن در فضاهای داخلی با استفاده ازطراحی معماری در ساختمانهای اداری میباشد. بنابراین در ابتدا به بیان اطلاعاتی در مورد استراتژیهای اساسی بهرهوری از روشنایی روز با استفاده از پارامترهای معماری مربوط به طراحی ساختمانها مانند جهتگیری ساختمان در سایت، حجم و فرم ساختمان، هندسهی پلان، ویژگیهای اتاق و فضاهای مشترک روشکننده مانند آتریوم پرداخته میشود. در انتها هرکدام از این پارامترها به طور خاص در ساختمانهای اداری و تأثیرشان بر میزان و کیفیت روشنی روز در فضاهای داخلی مورد بحث و بررسی قرار میگیرد تا بتوان با اعمال این پارامترها در فرآیند طراحی آسایش بصری و کیفیت فضایی را بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

پارامترهای معماری ، نور روز ، آسایش بصری ، کیفیت فضایی ، ساختمانهای اداری