بررسی چشمه تراورتنی باباگرگر قروه با هدف ایجاد ژئوپارک

ژئوتوریسم از جمله مفاهیم جدید در ادبیات جغرافیایی و گردشگری است که بر تعیین مکان های ویژه ی گردشگری ازمنظر زمین شناسی و ژئومورفولوژی تأکید می کند. محوریت مطالعاتی در این شاخه ی علمی، تعیین مکان های ویژه یگردشگری و ترکیب نمودن آن با مواریث فرهنگی، تاریخی و اکولوژیکی به منظور دست یابی به توسعه پایدار گردشگریاست. در این میان طرح ایجاد ژئوپارکها از سوی سازمان یونسکو با هدف حفاظت از میراثهای زمین شناختی، با برنامه-های مدیریتی خاص خود از بعد علمی ارائه شد. کشور ما نیز با برخورداری از یک تاریخ زمین شناسی قابل توجه دارایتوانمندیها و پتانسیل بسیار بالایی در ایجاد و احداث ژئوپارکها دارد. چشمه تراورتنی باباگرگر قروه، یکی از جاذبه هایکمیاب زمین گردشگری در غرب کشور است. این منطقه به سبب داشتن چند چشمه، آثار فرهنگی و تاریخی، پتانسیلبالایی در زمینهی ایجاد ژئوپارک و جذب توریسم دارند. بر این اساس، معرفی چشمه تراورتنی باباگرگر و حفاظت از اینپدیده زمینشناختی در قالب ایجاد ژئوپارک، و تحلیل آن با روش ژئوتوریستی پری یرا جزو اهداف اصلی این تحقیق قرارگرفت. که نتایج آن نقش قابل توجهی در برنامه ریزی متناسب با پتانسیل های ژئوتوریسمی این منطقه و سرمایه گذاریهایعمرانی در توسعه ی پایدار گردشگری فراهم خواهد نمود . نتایج تحقیق نشان داد این منطقه با دارا بودن ارزشژئومورفولوژیکی بالا در کنار چشم اندازهای تاریخی و فرهنگی، نیازمند ارایه ی برنامه ریزی جامع برای تبدیل به یک ژئوپارکدر غرب کشور را دارا می باشد.

کلیدواژه ها:

ژئوتوریسم ، ژئوپارک ، میراث زمین شناختی ، روش پرییرا ، تراورتن ، چشمه باباگرگر