شاخص های زیست اقلیمی مؤثر بر ارزیابی آسایش اقلیمی (مطالعه موردی: شهر همدان)

اهمیت اقلیم و تاثیر آن در زندگی انسان بر کسی پوشیده نیست. به طوری که امروزه شناخت پتانسیل های طبیعی و ارزیابیشرایط زیست- اقلیمی فعالیت های انسانی پایه و اساس غالب برنامه ریزی های منطقه ای به حساب می آید. در این راستا ویزگیهای اقلیمی و عناصر غالب آن در پراکندگی فضایی و شکل گیری رفتار محیطی انسانی نقش تعیین کننده ای ایفا می کنند در اینپژوهش شرایط زیست اقلیمی در شهر همدان بر اساس شاخص های ترجونگ ، بیکر، اولگی با استفاده از داده های آماری 20 ساله(1990-2010) مورد بررسی قرار گرفت . و بهترین زمان برای انجام فعالیتهای محیطی و گردشگری در این شهر تعیین شد. نتایجحاصل از پژوهش حاضر نشان دهنده این است که شاخص های بیو کلیمایی مورد استفاده با وجود تفاوتهای جزئی نمودهای نسبتاهمگنی از اقلیم آسایش این شهر ارائه می دهند بنابراین با بررسی ها ی انجام شده این شهر شرایط گرم تا بسیار خنکی برخورداراست بطوری که اواخر دی ماه دمای این ناحیه به کمترین مقدار 2-˚C رسیده و از آن پس افزایش یافته و در اوایل 1 مرداد بهبیشترین مقدار 5˚C می رسدطی فصول زمستان و پاییز از محدوده آسایش زیست اقلیمی خارج است و با آغاز فصول بهاروتابستان به شرایط آسایش اقلیمی نزدیک می شود و در مجموع بهار و تابستان با شرایط منحصر به فرد آسایش انسانی بهترینفصول برای انجام فعالیتهای محیطی و گردشگری در همدان است.

کلیدواژه ها:

آسایش بیو کلیمایی ، ترجونگ ، بیکر ، اولگی