بررسی تناسب اراضی محصول گندم آبی با استفاده ازAHP وGISدر اراضی دشت قزوین

بهره برداری از اراضی در نتیجه ی ازدیاد جمعیت، درسطح وسیعی افزایش یافته است. به همین روی لازم است به منظور افزایش عملکرد و استفاده ی پایدار از اراضی، اراضی در راستای استعداد خود مورد بهره برداری قرار گیرند. از آن جایی که ارزیابی تناسب اراضی موضوعی چند عاملی است لذا نیاز به تکنیکی دارد تا عوامل را همزمان ارزیابی کند. در این راستا می توان از مدل های تصمیم گیری چند معیاره از جمله تحلیل سلسله مراتبی استفاده کرد. در این مطالعه ارزیابی تناسب اراضی با استفاده از GIS و تحلیل سلسله مراتبی در بخشی از اراضی قزوین برای محصول گندم آبی، بررسی گردید. بدین منظور، یازده معیار از بین خصوصیات شیمیایی و فیزیکی خاک، توپوگرافی و خصوصیات اقلیمی منطقه انتخاب و بعد از آن به مقایسه معیارها در غالب ماتریس های مقایسه ی زوجی با توجه به نظر کارشناس در نرم افزار Expert Choice پرداخته شد و اوزان یا ضرایب اهمیت هر یک از معیارها برای محصول گندم آبی محاسبه گردید . از یازده معیار انتخاب شده، نقشه های موضوعی جداگانه تهیه و نهایتا با استفاده از تکنیک همپوشانی پارامترهای وزن دار نقشه ی نهایی تناسب اراضی برای محصول گندم آبی ترسیم گردید.با توجه به نقشه ی تناسب اراضی 8/11255 هکتار از منطقه برای کشت گندم آبیدارای تناسب بالا و 764/132هکتار دارای تناسب کاملا نامناسب می باشد.