صرفه جویی در مصرف انرژی ساختمان با استفاده از نانوسیال سیلیکا در آبگرم کن های خورشیدی

محدودیت های سوختهای فسیلی و آلودگی های محیط زیستی و همچنین افزایش روز افزون قیمت آنها، استفاده ازروش های بهینه مانند استفاده از نانوسیالات، برای بالا بردن بازدهی آبگرم کن های خورشیدی به عنوان جایگزین بسیار مناسب برای سیستم های متداول گرمایشی در ساختمان، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، بررسی آزمایشگاهی تاثیرات نانوسیال اکسید سیلسیوم (سیلیکا) با سیال پایه مخلوط 50 درصد حجمی آب و اتیلن گلیکل به عنوان سیال عامل در کالکتورهای صفحه تخت خورشیدی در سیستم آب گرمکن خورشیدی در ساختمان می باشد. بدین منظور نانو سیال سیلیکا در غلظت های مختلف نانوذره تا یک درصد حجمی و در سه دبی مختلف مورد آزمایش قرار گرفته اند. آزمایشات تمامی در روزهای صاف و بدون ابر فصل تابستان و در پژوهشکده هوا خورشید دانشگاه فردوسی مشهد انجام گرفته است. نتایج به دست آمده نشان دهنده ی پتانسیل مناسب نانوسیال سیلیکا در افزایش راندمان حرارتی و بهره وری انرژی کالکتور صفحه تخت خورشیدی به عنوان اصلی ترین جز آبگرم کن های خورشیدی می باشد. به طوری که بر خلاف پایین بودن ضریب رسانش هدایتی نانوذرات سیلیکا نسبت به دیگر نانوذرات متداول مانند اکسید مس و اکسید آلمینیوم، نتایج بدست آمده، افزایش 4 تا 8 درصدی بازدهی حرارتی و بهره وری انرژی سیستم آبگرم کن خورشیدی را نشان می دهند.

کلیدواژه ها:

آبگرم کن خورشیدی ، کالکتورهای صفحه تخت خورشیدی ، نانوذرات سیلیکا ، بازدهی انرژی