بررسی نقش گردشگری در توسعه پایدار روستایی (مطالعه موردی: روستای یاسه چای استان چهارمحال و بختیاری)

امروزه گردشگری در دنیا یکی از منابع درآمد و عوامل مؤثر در تبادلات فرهنگی بین کشورهاست و به عنوان گسترده ترین صنعت خدماتی جهان حائز اهمیت است. روستاهای فرهنگی، طبیعی واقلیمی ایران با دارا بودن شرایط متنوع آب وهوایی و گسترش آداب و رسوم محلی، این توانمندی را دارند تا با شناسایی و ارزیابی جایگاه گردشگری و شناسایی نقاط قوت و ضعف توسعه گردشگری روستایی، فرصتهایی را از دل تهدیدهای موجود فراهم آورند تا موجب توسعه روستایی پایدار وبهره مند شدن نسلهای امروز و آینده از معیشت پایدارو پتانسیلهای موجود در ساختار اقتصادی، اقلیمی و اجتماعی شوند. مقاله پیشرو با روش توصیفی- تحلیلی، مطالعات کتابخانه ای و میدانی ، به معرفی جذابیتها و ظرفیت های طبیعی، تاریخی و گردشگری در روستای تاریخی یاسه چای از روستاهای هدف گردشگری استان چهارمحال و بختیاری، می پردازد. در پایان به ارائه راهکارهای گوناگون برای اجرایی شدن طرحهای گردشگری و توسعه این فعالیت در روستای مورد نظر برای زمینه سازی به منظور توسعه همه جانبه آن اقدام شده است. نتایج حاصل نشان میدهد که در واقع توسعه گردشگری در نواحی روستایی از یکسو می تواند ضمن متنوع سازی اقتصاد جوامع روستایی، زمینه ساز توسعه پایدار روستایی و از سوی دیگر وسیله ایی برای تحریک رشد اقتصاد ملی باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، گردشگری روستایی ، توسعه پایدار روستایی ، روستای یاسه چای