ماهیت و ضرورت رویکرد مدیریتی یکپارچه و مشارکتی در حفاظت و تحقق توسعه پایدار میراث طبیعی

میراث طبیعی، جزء منابع طبیعی بینظیر و ارزشمندی است که مجموعه ای از عوامل طبیعی و انسانی مرتبط با آن کارکرد پیچیدهای را به وجود آوردهاند. این منابع از نظر فعالیتهای انسانی دارای سیستمی بسیار پیچیدهای هستند، که این پیچیدگی، پایداری در توسعه این منابع را دشوار میسازد. به همین خاطر، نیازمند سیستمهای مدیریتی یکپارچه و مشارکتی است و این سیستم مدیریتی فرایندی پویا و پیوسته است که درصدد تحقق توسعه پایدار در عرصه میراث طبیعی است. مدیریت یکپارچه و مشارکتی میراث طبیعی کشور، توسعه یک خط مشی بلندمدت راهبردی و پایدار برای حفاظت از میراث طبیعی در راستای اهداف توسعه پایدار و یک نگرش جامعنگر است. مقاله حاضر ک ه از لحاظ روش - شناسی، توصیفی- تحلیلی است، با هدف بررسی تحلیلی مفهوم مدیریت یکپارچه و مشارکتی میراث طبیعی و اهمیت و نقش آن در حفاظت و توسعه پایدار میراث طبیعی نوشته شده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که مدیریت یکپارچه و مشارکتی یکی از راهبردهای اساسی و بنیادی در حفاظت و تحقق توسعه پایدار میراث طبیعی بشریت است. در مدیریت یکپارچه و مشارکتی میراث طبیعی، سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری؛ جهاد کشاورزی؛ سازمان حفاظت محیط زیست و جوامع محلی نقش عمدهای دارند. سازمان میراث فرهنگی به عنوان ناظر عالی ، فرآیند ثبت جهانی مواریث طبیعی را بر عهده دارد و دستگاههایی همچون سازمان محیط زیست، سازمان جنگلها و مراتع و جهاد کشاورزی به عنوان حافظان عرصههای طبیعی شناخته میشوند. البته متولیان اصلی حفاظت میراث طبیعی، مردم محلی هستند که ذینفعان اصلی این میراث در جوامع محلی محسوب میشوند.

کلیدواژه ها:

مدیریت یکپارچه و مشارکتی ، توسعه پایدار ، میراث طبیعی