ارزیابی روش های زمین آماری در تهیه نقشه های کیفی آب های زیرزمینی دشت سیستان

امروزه بهدلیل کمبود آب درکشور، بخصوص در مناطق بیابانی و نیمه بیابانی، مدیریت بهینه استفاده از منبع آب زیرزمینی لازم و ضروری میباشد. آگاهی از میزان تغییرات شیمیایی آب های زیرزمینی و پهنه بندی آنهانقش مهمی در استفاده بهینه آب های زیرزمینی یک منطقه ایفا می کند. هدف از انجام این پژوهش ارزیابی روش های زمین آماری به منظور بررسی و تحلیل مکانی میزان شوری Ec ، اسیدیته PH ،غلظت کل املاح محلول TDS و سدیم Naدشت سیستان واقع در شمال استان سیستان و بلوچستان می باشد. به این منظور ازاطلاعات مربوط به نمونه های حاصل از 49 حلقه چاه دشت درطی سالهای1390-89 استفاده گردیده است با استفاده از روش های زمین آمار مانند کریجینگ معمولی OK ، کریجینگ ساده SK ،کوکریجینگ Cok و روش های معین مانند عکس فاصله IDW و تابع شعاعی ) RBF برآورد های لازم انجام شد. جهت بررسی خطای میانیابی نیز از تکنیک اعتبار سنجیحذفیو جهت مقایسه آماری مدل ها از میانگین خطای انحراف MBE ، میانگین خطای مطلق MAE و ریشه میانگین مربعات خطا RMSE استفاده شد. نتایج حاصل از محاسبات نشان داد که روش کریجینگ ساده، بهترین روش میانیابی جهت پهنهبندی عاملهای کیفی Na و PHدرمحیط GIS تشخیص داده شده است و برای پارامترهای کیفی TDS روش کریجینگ معمولیو برایپارامترهای کیفی Ec نیز روش کوکریجینگ مناسب شناخته شد

کلیدواژه ها:

زمین آمار ، دشت سیستان ، روشهای معین ، کریجینگ ، GIS