بررسی فنون ساخت و استحکام بخشی ستون ها در ایوان عالیقاپو

عمارت عالیقاپو که از بناهای شاخص معماری عهد صفوی در اصفهان است، نمونه ای برجسته از هنر ساختمان سازی سنتی ایران می باشد. این بنای تاریخی طی پنج مرحله ساختمانی در قسمت غربی میدان نقش جهان ساخته ودر تاریخ 15 دی ماه 1310 هجری قمری در میراث ملی و در سال 1358 هجری قمری در میراث جهانی ثبت شده است. با توجه به گذشت زمان و برچیده شدن کف بنا، نیاز ساختمان به ترمیم برخی قسمت ها مخصوصا قسمت چوبی بنا که دچار فرسودگی شده _ طی دو مرحله در دو دهه با اختلاف نزدیک به چهل سال بنا مرمت شده و همچنان ادامه دارد امکان بررسی دقیق ستون ها به وجود آمده که با مطالعات انجام شده، بررسی های میدانی ستون های ایوان و در نهایت تجزیه و تحلیل دقیق می توان این گونه بیان نمود که ستون های عالیقاپو به استثنای استحکام بخشی خود ستون ها از قسمت های دست نخورده بنا بوده که همچنان با قطاربندی های زیبایش تا به امروز پابرجا مانده است. در این مقاله سعی بر این است به بررسی کامل ستون ها پرداخته و علاوه بر نحوه مقاوم سازی آن ها در قسمت کف و سرستون، فنون ساختی که در ستون ها استفاده شده بیان شود که در نهایت از دستاوردهای این مقاله می توان به پلان هندسی زیبای سرستون ها که از چیدمان قطار بندی ها تشکیل می شود اشاره نمود که نشان از توانایی معماران صفوی دارد و وضعیت ستون ها را قبل و بعد از استحکام بخشی بیان نموده است.

کلیدواژه ها:

عالیقاپو ، ایوان ، ستون ، فنون ساخت ، استحکام بخشی ، معماری