بررسی تاثیر فضاهای سبز شهری در جهت رسیدن به توسعه پایدار شهری

منظور از فضای سبز شهری نوعی از سطوح کاربری زمین شهری با پوشش گیاهی انسان ساخت است که دارای بازدهی اجتماعی و بازدهی محیطی هستند . فضای سبز شهری از دیدگاه شهرسازی دربرگیرنده بخشی از سیمای شهر است که از انواع پوشش های گیاهی تشکیل شده است و به عنوان یک عامل زنده و حیاتی در کنار کالبد بی جان شهر ، تعیین کننده ساخت شکل شهر است . اگر هنگام برنامه ریزی برای احداث معابر و فضاهای سبز آن به اثراتی که بر ترافیک عبوری و نقش معابر می گذارند، توجه نشود مسائل و مشکلاتی را برای عبور و مرور ایجاد می کند که بخش مهمی از آن مربوط به وضعیت ایمنی ترافیک است . در این تحقیق سعی شده است تا با در نظر داشتن انواع تقاطعات و گذرگاههای شهری، ملاحظات فنی مربوط به ایجاد فضای سبز در هر یک از آنها بررسی گردد . یکی از راه حل های رسیدن به پایداری زیست محیطی آشنایی بااهمیت فضای سبز و توجه به آن در راستای رسیدن به معیارهای توسعه پایدار می باشد . مقاله حاضر بر اساس روش توصیفی _ تحلیلی تهیه شده است و هدف آن بررسی اهمیت و نقش فضای سبز در شهرها در جهت نیل به معیارهای توسعه پایدار شهری می باشد . نتیجه آنکه اثرات توسعه فضای سبز در شهرها، سبب بهبودکیفیت زندگی شهروندان می شودو به طور کلی موجب ارتقای پایداری زیست محیطی شهر در راستای تحقق اهداف توسعه پایدار می گردد . فطرت انسان به گونه ای آفریده شده است که توانایی های بسیاری دارد و این توانایی ها بدون ارتباط با زیبایی های طبیعی که در زندگی شهری که همان فضاهای سبز می باشند به افسردگی و خمودی می گراید و بالطبع در پرتو بهره مندی از فضای سبز خلاقیت های انسان شکوفا می گردد . امروزه مفهوم شهرها بدون وجود فضای سبز موثر در اشکال گوناگون آن قابل مقایسه نیست . شهرها به عنوان کانون های تمرکز فعالیت و زندگی انسان ها برای اینکه بتوانند پایداری خود را تنظیم کنند چاره ای جز پذیرش ساختار و کارکردی متاثر از سیستم های طبیعی ندارند . در این میان فضاهای سبز شهری به عنوان جزء ضروری و لایفنک پیکره یگانه شهر ها در متابویلسم آنها نقش اساسی را دارا می باشد که کمبود آنها می توانند اختلالات جدی در حیات شهرها به وجودآورد

کلیدواژه ها:

فضای سبز ، توسعه پایدار ، توسعه پایدارشهری ، فضای سبزشهری ، تاثیر فضای سبز شهری