شاخص های مطلوبیت در معاصرسازی هنر آجرکاری برای معماری معاصر

هنر آجرکاری ایران با تاریخ کهن و درخشان خود توانسته در عرصه های بین المللی الگویی مناسب و قدرتمند برای هنرمندان و معماران معاصر در سراسر جهان باشد، و فضا را برای حضور موفق آنها مهیا کند؛ ولی علی رغم نبوغ، ذوق و هنر ذاتی هنرمندان و معماران این آب و خاک، گام های چندان موثری را در عرصه های معماری معاصر این خطه شاهد نبوده ایم. نهادینه کردن الگوهای به غایت زیبا و هنرمندانه آجرکاری ایران، می تواند پیش زمینه ای برای نگاه نوین در فضای معماری شهرها باشد . بنابراین جهت احیا و معاصرسازی این هنر اصیل نیاز به نوآوری، مطالعه و تحقیق می باشد که می خواهیم در این پژوهش، امکانات آن را فراهم آوریم. اما در این مسیر، این پرسش پیش می آید که جایگاه هنر آجرکاری در معماری معاصر چیست و با توجه به پیشرفت علم و تکنولوژی، چه روشهای نوینی برای طراحی و اجرای هنر آجرکاری می توان ارائه داد که حس و حال هنر آجرکاری سنتی را همگام با دنیای معاصر پیش ببرد و در همین راستا چه شاخص هایی برای مطلوبیت این هنر در معماری معاصر می توان تدوین کرد؟ این تحقیق از نوع کاربردی بوده و روش تحقیق بصورت تفسیری توصیفی می باشد. همچنین روش جمع آوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای و روش تحلیل از نوع کیفی می باشد.

کلیدواژه ها:

مطلوبیت ، هنر آجرکاری ، معاصرسازی ، معماری معاصر