مطالعه تجربی تأثیر روش های پخت بر پایداری باقیمانده تیل مایکوزین درگوشت مرغ

باقیمانده آنتی بیوتیک ها در مواد غذایی نگرانی های متعددی از نظر سلامتی دارد. فرآیند های بعد از کشتار و قبل از مصرف نظیر پخت می تواند بر مقدار باقیمانده تأثیر بگذارد. هدف: هدف از این مطالعه بررسی تأثیر پروسه پخت آب پز و مایکروویو بر باقیمانده تیل مایکوزین است. روش کار: نمونه های گوشت مرغ حاوی مقادیر مختلف تیل مایکوزین با روش آب پز و مایکروویو پخته شدند. مقدار تیل مایکوزین بعد از پخت با روش HPLC اندازه گیری و مقدار درصد کاهش آن در نتیجه پخت محاسبه شد. تأثیر غلظت اولیه تیل مایکوزین و زمان پخت بر مقدار درصد کاهش آن بررسی شد. پس از پایان پخت دما نمونه ها اندازه گیری و مقدار کاهش وزن آنها محاسبه شد. نتایج: روش های پخت آب پز و مایکروویو منجر به کاهش معنی دار در مقدار تیل مایکوزین گوشت شدند. در روش آب پز، مقدار درصد کاهش تیل مایکوزین با افزایش پخت بیشتر شد ولی نسبت عکس با غلظت اولیه تیل مایکوزین داشت. همبستگی مثبت و معنی دار بین مقدار درصد کاهش و دمای پخت وجود داشت. ماکزیمم مقدار درصد کاهش باقیمانده تیـل مـایکـوزیـن طـی آب پـز کـردن گـوشـت 69% بـود. در روش مـایکـرویـو مقـدار کـاهـش تیل مایکوزین تحت تأثیر زمان و مقداراولیه آن نبود. نتیجه گیری نهایی: به طور خلاصه، تیل مایکوزین طی پختن گوشت کاهش می یابد و در روش های مختلف پخت مقدار کاهش متفاوت است. با توجه به این مورد می توان گفت داده های حاصل از پایش تیل مایکوزین در مواد خام نظیر گوشت نمی تواند برای محاسبه دقیق مقدار دریافت روزانه این ترکیب در انسان هنگامی که محصول پخته را مصرف می نماید، مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آب پز ، باقیمانده دارویی ، گوشت ، مایکروویو ، تیل مایکوزین